trlat_Confessiones_III175_68

Nam novem ferme anni secuti sunt, quibus ego in illo limo profundi  ac tenebris falsitatis, cum saepe surgere conarer et gravius alliderer, volutatus sum, cum tamen illa vidua casta, pia et sobria , quales amas, iam quidem spe alacrior, sed fletu et gemitu non segnior, non desineret horis omnibus orationum suarum de me plangere ad te, et intrabant in conspectum tuum preces  eius, et me tamen dimittebas adhuc volvi et involvi illa caligine.