Tibullus

Tibullus – Elegiae L. II

I Quisquis adest, faueat: fruges lustramus et agros, ritus ut a prisco traditus extat auo. Bacche, ueni, dulcisque tuis e cornibus uua pendeat, et spicis tempora cinge, Ceres. luce sacra requiescat humus, requiescat arator, et graue suspenso uomere cesset opus. soluite uincla iugis: nunc ad praesepia debent plena coronato stare boues capite. omnia sint operata deo: non audeat ulla lanificam...

Tibullus – Elegiae L. I

Divitias alius fulvo sibi congerat auro Et teneat culti iugera multa soli, Quem labor adsiduus vicino terreat hoste, Martia cui somnos classica pulsa fugent: Me mea paupertas vita traducat inerti, 5 Dum meus adsiduo luceat igne focus. Ipse seram teneras maturo tempore vites Rusticus et facili grandia poma manu; Nec spes destituat, sed frugum semper acervos Praebeat et pleno pinguia...